Υπάρχουν κάποιες περίοδοι
στην ιστορία των κοινωνιών όπου ο ιστορικός χρόνος συμπυκνώνεται, οι ποσοτικές
αλλαγές συνωθούνται, αγωνιούν, οι αντιθέσεις οξύνονται και η κοινωνία πάλλεται
στο σύνολο της.
Το παρών, το προηγούμενο, αναπόφευκτα πρέπει να αντικατασταθεί από το
επόμενο. Τότε δεν γίνεται διαφορετικά πρέπει να βρεθεί το κατάλληλο εργαλείο
που να διευκολύνει αυτή τη μετάβαση.
Ποτέ δεν είναι δεδομένο ότι το επόμενο θα είναι το κοινωνικά τέλειο με την έννοια του κοινωνικού οφέλους.
Ο λόγος για το πώς
εμφανίζεται το ενεργειακό ,η συνέχιση της εγκατάστασης και άλλων ΑΠΕ στην
επαρχία της Σητείας. Γνωρίζοντας ότι αυτές καλύπτουν το 52% όπως λέγεται της
συνολικής ενέργειας από ΑΠΕ που πρέπει να παραχθεί σε όλη την Κρήτη, νομίζουμε
ότι αυτό δεν είναι απλώς άδικο αλλά εγκληματικό.
Αυτή είναι η φαινομενολογία του αντικειμένου. Η ουσία του βρίσκεται στη
λύση της αντίθεσης του ποιό μοντέλο ανάπτυξης μπορούμε και πρέπει να επιλέξουμε
για την επαρχία μας.
Σήμερα δεν θα ασχοληθούμε
με το ιστορικό, ούτε με το πώς και το γιατί, ή με το τελευταίο ΔΣ και τα
επιμέρους του.
Δεν θα ασχοληθούμε με το γενικότερο
επίπεδο, τους συνδικαλισμούς ,τους στρουθοκαμηλισμούς, τις ρητορείες, τους
νικητές και τους ηττημένους.
Δεν θα ασχοληθούμε με τα συμπεράσματα τα οποία μπορεί και πρέπει να εμβαθύνουν,
να ανασυσταθούν, να επανασυνδεθούν τόσο από την πλευρά της πλειοψηφίας όσο και
της μειοψηφίας, όπως και των κοινωνικών συλλογικοτήτων που συμμετείχαν και που
πολλές φορές έπαιξαν καθοριστικό ρόλο.
Θα ασχοληθούμε με ένα μόνο
ζήτημα , με ένα μόνο ερώτημα.
Έδωσε ουσιαστική λύση το τελευταίο ΔΣ στο πρόβλημα;
Έλυσε την αντίθεση που υπάρχει στην
Σητειακή κοινωνία ανάμεσα στους δρόμους που πρέπει ή όχι να ακολουθηθούν;
Μας οδήγησε στην έξοδο, στη λύτρωση
,στο σταθερό χωρίς ταλαντεύσεις βηματισμό;.
Κατά την άποψη μας όχι.
Αν θεωρήσουμε ότι η δημιουργία για δεύτερη φορά μιας σχετικής καχεκτικής
και προπάντων αγχωμένης πλειοψηφίας ,με έντονα στοιχεία πολιτικής αναιμίας
έλυσε το πρόβλημα, πλανάται πλάνην οικτράν.
Κάποια θεμελιώδη προβλήματα για ένα δήμο όπως αυτό, που είναι στην ουσία, η
επιλογή αναπτυξιακού μοντέλου δηλαδή, με όλες του τις διασυνδέσεις, τις
διακλαδώσεις, κατά την άποψη μας, είναι πολύ βαριά για να τα σηκώσει η πλάτη
ενός ΔΣ όπως εξελίχθηκε και προπάντων όπως εμφανώς έγινε κατανοητό απ' όλους
δεν συζητήθηκε ούτε στον προεκλογικό διάλογο ούτε από την κοινωνία της Σητείας.
Η αντιμετώπιση του προβλήματος θέλει δυνατότερες πλάτες μεγαλύτερης αντοχής
στους κραδασμούς, ευρύτερες συναινέσεις, μεγαλύτερη δυνατότητα αφομοίωσης και
αντοχής στις ταλαντώσεις.
Ο μόνος που έχει αυτές τις
ιδιότητες και δυνατότητες είναι η ίδια η κοινωνία η οποία είναι από τους πολυπλοκότερους
ζωντανούς οργανισμούς. Είναι λοιπόν η κοινωνία της Σητείας η ίδια σε πρώτο
πρόσωπο, που μπορεί και πρέπει να αναλάβει τη λύση του προβλήματος , γιατί έχει
το καθήκον και την ευθύνη να το κάνει. Γιατί έχει όλα τα χαρακτηριστικά και τις
δυνατότητες που προαναφέραμε.
Στην ερώτηση με ποιο
εργαλεία , η απάντηση είναι της άμεσης, της αδιαμεσολάβητης έκφρασης της άμεσης
δημοκρατίας, μετά από πλήρη γνώση και κατανόηση του ζητήματος.
Μ αυτό που ονομάζουμε
δημοψήφισμα.
Είναι ο μόνος τρόπος όπου εντολέας και εντολοδόχος, είναι ο δημότης πολίτης που αποφασίζει το δρόμο,
αλλά και αναλαμβάνει την ευθύνη της επιλογής, των θετικών και αρνητικών
αποτελεσμάτων της επιλογής του με όλες τις συνέπειες.
Η απώλεια της θεσμικής δυνατότητας πραγματοποίησης αυτής της έκφρασης
θεωρούμε ότι είναι πλήγμα για τη δημοκρατία σε ότι αφορά το θεσμό της τοπικής
αυτοδιοίκησης, αλλά και η αφαίρεση του σημαντικότερου εργαλείου από την
κοινωνία.
Άποψη μας είναι ότι
μπορούμε και πρέπει να τολμήσουμε σαν δήμος να αναπληρώσουμε αυτό το δικαίωμα ,
να συμπληρώσουμε αυτό το κενό. Είναι μια πρόκληση για τη Σητειακή κοινωνία στο
σύνολό της να τολμήσει να πρωτοπορήσει.
Μπορεί και πρέπει αρκεί να το θέλει.
Ειδού κε δήμαρχε, παιδείο δόξης λαμπρό. Αντί να ξιφουλκούμε στα ΔΣ για το
ποιός είναι ποιο δημοκράτης ας περάσουμε στην πράξη και στην απόδειξη δια της
πράξεως.
Η αντιπολίτευση (La force tranquille) και οι
συλλογικότητες - κοινωνία ( ο πυροκροτητής) ας αναλάβουμε πρωτοβουλία, ας βάλουμε
πλάτη για τη συγκρότηση του φορέα υλοποίησης του οράματος λειτουργίας της
λαϊκής κυριαρχίας στο συγκεκριμένο θέμα. Κατά την άποψη μας πάλι ο φορέας αυτός
θα πρέπει να είναι ο δήμος της Σητείας. Μπορούμε να διερευνήσουμε την ύπαρξη
τέτοιας εμπειρίας πανελλαδικά ή και στη Σητεία.
Ποιο νόημα έχει ο όρος τοπική
ΑΥΤΟ-ΔΙΟΊΚΗΣΗ αν δεν μπορεί ο δήμος σαν δήμος να πάρει μια τέτοια πρωτοβουλία;
Νομίζουμε ότι τότε η λέξη αυτοδιοίκηση χάνει το ουσιαστικό της περιεχόμενο
,είναι κενό γράμμα.
Αν υπάρξει συνολικά αυτή η συναίνεση σε επίπεδο δημοτικής
αντιπροσώπευσης αλλά και σε επίπεδο κοινωνίας ρωτάμε ποιός , γιατί, με ποια
αρμοδιότητα και με ποιους τρόπους μπορεί να τη σταματήσει;
Η έκφραση της βούλησης της κοινωνίας συνολικά πάνω στο συγκεκριμένο θέμα με
αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες, αφού προηγηθεί πλήρης ανάπτυξη θέσεων, απόψεων
και διαλόγου θα δώσει ένα αποτέλεσμα μη αμφισβητήσιμο από κανέναν, ισχυρότατο
όπλο για την ίδια την κοινωνία, αλλά και ενάντια σε όλους αυτούς στους
οποίους απευθυνόμαστε εδώ και χρόνια, με διάφορους τρόπους και είναι σαν να
μιλάμε σε ότα μη ακουόντων.
Η συγκρότηση ενός
επιστημονικοτεχνικού επιτελείου είναι απαραίτητη. Το ζήτημα του οικονομικού
κόστους του εγχειρήματος πρέπει να προϋπολογισθεί.
Όλα αυτά είναι δευτερεύοντα μπροστά στο κοινωνικό
όφελος.
Σ ότι αφορά το χρόνο πιστεύουμε ότι αυτό έπρεπε να είχε γίνει χθες. Ποτέ
δεν είναι αργά, ο κόμπος έφτασε στο χτένι. Τίποτα δεν πρέπει να γίνει υπό πίεση
,δεν χρειάζονται βιασύνες, πιέσεις, χρειάζεται ηρεμία , ευπρέπεια, ψυχραιμία
και προπαντός στοιχειοθετημένος πλατύς δημοκρατικός διάλογος.
Ο σεβασμός του
αποτελέσματος θα είναι από όλους αυτονόητος και αναμφισβήτητος. Είναι ο μόνος
δρόμος που μπορεί να μας απαλλάξει από το βραχνά που μας ταλαιπωρεί από τον
κόμπο που μας στραγγαλίζει.
Η απελευθέρωση δυνάμεων για βήματα προς τα εμπρός πάνω σε σταθερές
κοινωνικές βάσεις για το καλό του δήμου, της κοινωνίας , όλων μας θα είναι
δεδομένη.
Διαφορετικά θα έχουμε μια κοινωνία σε συνεχή συγκρουσιακό ανταγωνισμό με
καθόλου καλές συνέπειες. Ας μην κάνουμε λοιπόν ότι δεν καταλαβαίνουμε, ότι τα
πράγματα δεν είναι τόσο απλά.
12- 04 - 2024
Μπάμπης Σαρίδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου