Μπάμπης Σαρίδης: ΣΗΤΕΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΟΥ!

Με αφορμή τη χθεσινή διαδικτυακή παρουσίαση της "Στέγης Βιτσέντζος Κορνάρος" σχετικά με τις δύο εκδοχές της παράστασης Στου κύκλου τα γυρίσματα και για να συμβάλουμε όσο το δυνατόν στο κλίμα με το οποίο υποδέχτηκε την παράσταση το κοινό στο οποίο παρουσιάστηκε ανά την Ελλάδα, ανδημοσιεύουμε το κείμενο που δημοσιεύτηκε στο κλείσιμο της περιοδείας.

Η διαχείριση του εγχειρήματος ήταν του συλλόγου Φίλων μουσικής Σητείας Η σκηνοθεσία ήταν του Νασου Ζαγκοτη και πλαισιώθηκε από ερασιτέχνες ηθοποιούς, μέλη του συλλόγου Φίλων μουσικής. ΣΗΤΕΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΟΥ! (Σαν μικρό χρονικό) Δεν ξέρω τι να κάνω, να κλάψω ή να γελάσω ... Το θέατρο Κήπου Θεσσαλονίκης γεμάτο. Οι θεατές - ακροατές όρθιοι να φωνάζουν μπράβο. Το χειροκρότημα ασυγκράτητο, επαναλαμβανόμενο. Τα πρόσωπα των παιδιών σου Σητεία να κοιτάνε ψηλά, εκείνη η γνήσια έπαρση. Τα κορμιά μούσκεμα από τον ιδρώτα της προσπάθειας και της αγωνίας, μια γλυκειά ευωδία. Η φωνή πνιχτή το βλέμμα ερευνητικό "Γιατρέ όλα καλά;" Τα μάτια γεμίζουν, ένας κόμπος ανεβαίνει στο λαιμό: ΣΗΤΕΙΑ, ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΟΥ! Με προλαβαίνουν, κλείνουν την παράσταση. "Στη Στεία εγεννήθηκε, στη Στεία ενεθράφη ..."

 Ένας Ηρακλειώτης βιβλιοπώλης χρόνια εγκατεστημένος στη Θεσσαλονίκη φωνάζει: "Αυτό είναι αριστούργημα. Σητεία, οι καλύτεροι πρεσβευτές σου βγήκαν παγανιά." Ο νους μου πάει στο περσινό φθινόπωρο τότε που το ντουχιουντίζαμε στο Σύλλογο Φίλων Μουσικής και τη Φιλαρμονική. "Να το τολμήσουμε, να κάνουμε το βήμα στο κενό; έχουμε το δικαίωμα στο όνειρο! Καταλήξαμε, θα το τολμήσουμε!" Και τώρα μου ρχονται εικόνες από την παράσταση της Επικάλυψης του ποταμού Ιλισού στην Καλλιθέα. Τι να απαντήσω στην καλοβαλμένη κυρία με το έντονο βάψιμο δίπλα μου, "τι επαγγελματισμός” μου λέει, που να’ξερε… Τι να της απαντήσω, "ποιος επαγγελματισμός; την ψυχούλα τους δίνουν τα παιδιά" Εικόνες από κείνη την περισπούδαστη διευθύντρια του Θεάτρου Βράχων Βύρωνα. "Που νομίζετε ότι βρίσκεστε στη ραχούλα;" Μας την είπε! Δεν θα ξεχάσω το χαμηλωμένο αυτοκριτικό της βλέμμα μετά την παράσταση. "Πολύ ωραία, καληνύχτα σας! "Σε ταπώσαμε" είπα. "Μάθε να μη βιάζεσαι στις κρίσεις σου, ξιπασμένη" Και ύστερα σκηνές από την Γουμένισσα Κιλκίς! Παράσταση στο παλιό εγκαταλελειμμένο μεγαλύτερο εργοστάσιο επεξεργασίας μεταξοσκώληκα στα Βαλκάνια. Ο παπά Χριστόδουλος με το ράσο να ανεμίζει προλογίζει την παράσταση του Ερωτόκριτου και τη συνδέει με το Πεκίνο και το όνειρό του. ΣΗΤΕΙΑ, ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΟΥ κρατάνε στην αγκαλιά τους το Βιτσέντζο Κορνάρο και ο παπά Χριστόδουλος τους δείχνει το δρόμο του μεταξιού. Τι σύμπτωση, καλόγεροι σε τρύπια μπαστούνια φέραν το μεταξοσκώληκα στο Βυζάντιο, λένε. Τα χάλκινα της Γουμένισσας παίζουν Μπρέκοβιτς. Ο Δήμαρχος Παιονίας Κιλκίς ζητά να παίξουν το σκοπό του Παύλου Μελά δίνοντας τους χαρτούρα. Έχουμε πολλούς Κρήτες νεκρούς στα χώματά μας από το Μακεδονικό αγώνα, λέει. Μουσική πανδαισία, τρομπέτες, κορνέτες και ο τραχύς ήχος του κρουστού. Θέλω να κλείσω αυτό το κείμενο, δεν έχω λέξεις, δεν έχω τη δύναμη της πένας να εκφράσω όλα αυτά που ζήσαμε. Δεν εκφράζονται, πως να εκφράσεις την ψυχική ανάταση με ποιο τρόπο με τι λεξιλόγιο. Μα πριν κλείσω με απλά λόγια θέλω να φωνάξω προς όλες τις κατευθύνσεις: "Δεν έχεις το δικαίωμα Σητειακό πολίτικοοικονομικοκοινωνικό αρχοντολόι πάσης φύσης να είσαι κατώτερο από αυτά τα παιδιά. Και αν έχεις κότσια σήκωσε τον πήχη σαν και αυτά και αν μπορείς κάτσε κάτω απ τη μπάρα που σηκώσαμε"

Μπάμπης Σαρίδης 27/7/19