Δημήτρης (Μίμης) Δερμιτζάκης: ΣΗΤΕΙΑ, Η ΧΩΜΑΤΕΡΗ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ

ΣΗΤΕΙΑ, Η ΧΩΜΑΤΕΡΗ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ

Εδώ και πολλά χρόνια, είμαστε μάρτυρες μιας διαρκούς προσπάθειας συστηματικής υποβάθμισης της ευρύτερης περιοχής της πρώην επαρχίας Σητείας. Με όχημα της ΒΑΠΕ, κάποια επιχειρηματικά συμφέροντα συνεπικουρούμενα από ντόπιους παράγοντες, πατώντας στην υπαρκτή ανάγκη απεξάρτησης από τα ορυκτά καύσιμα για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, ανακάλυψαν το νέο El Dorado στον τόπο μας.

Να ξεκαθαρίσω εξ αρχής, ότι είναι ευλογία η παραγωγή ενέργειας από τον ήλιο και τον αέρα, εύκολα όμως η ευλογία αυτή μπορεί να μετατραπεί σε κατάρα και καταστροφή. Το κομβικό σημείο, είναι ποιος παράγει και για ποιο σκοπό. Άλλο πράγμα η παραγωγή προς κάλυψη αναγκών (με συνδυασμό ΑΠΕ) και άλλο η υπερπαραγωγή με σκοπό το κέρδος ξεζουμίζοντας περιβάλλον και ανθρώπους.

Ενδεικτικά κάποια νούμερα: η Κρήτη σε περίοδο αιχμής χρειάζεται 800mw περίπου ετησίως, (η ζήτηση της χώρας καθ’έτος κυμαίνεται γύρω στα 12.500mw). Οι υπάρχουσες μελέτες και οι αδειοδοτήσεις για το νησί υπερβαίνουν τις 4000mw. Οι αριθμοί αμείλικτοι.

Στην περιοχή μας, έχουν ήδη εγκατασταθεί και λειτουργούν ανεμογεννήτριες και φωτοβολταϊκά υπερκαλύπτοντας το όριο του 20% παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από ΑΠΕ, βάσει της ντιρεκτίβας της ΕΕ. Δυστυχώς όμως η επέλαση συνεχίζεται. Το ηλιοθερμικό του Αθερινόλακκου προχωρά, ανοίγοντας το δρόμο για τα αντίστοιχα στις περιοχές των Φουρνιών και του Χώνου. Παγκόσμια πρωτοτυπία. Σε ακτίνα 25 χιλιομέτρων μπορούν να λειτουργούν μελλοντικά 3 ηλιοθερμικά, δίπλα στην πόλη και τα χωριά, όταν αντίστοιχα εργοστάσια στο Abu Dhabi έχουν εγκατασταθεί 120 χλμ μέσα στην έρημο. Χίλια εφτακόσια (1700) στρέμματα γης θα ισοπεδωθούν και θα αποψιλωθούν, τετρακόσια πενήντα (450) στρέμματα καθρέφτες, πύργος 140 μέτρων, αποθήκη εύτηκτων αλάτων, απαιτούμενο νερό 120 χιλιάδες κυβικά μέτρα ετησίως κλπ. Όλο αυτό το τερατούργημα η ΕΕ το έχει κατατάξει ως προς τον βαθμό επικινδυνότητας στην κατηγορία Seveso. ^[1]

Το έγκλημα όμως συνεχίζεται, η ΤΕΡΝΑ ετοιμάζεται, (διαφημίζεται και από τηλεοράσεως) για τη δική της επιδρομή. Το υβριδικό Αμαρίου-Σητείας προβλέπει εγκατάσταση και λειτουργία ανεμογεννητριών ύψους 150 μέτρων. Η καταστροφή των βουνοκορφών είναι δεδομένη.

Υπάρχει και συνέχεια. Τις τελευταίες ημέρες είδαν το φως της δημοσιότητας πληροφορίες για αγορά εκατοντάδων στρεμμάτων γης από εταιρεία του Qatar, γύρω από την περιοχή του Αθερινόλακκου και εγκατάστασης πλωτού εργοστασίου παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας. Η γη που αγοράστηκε πώς θα χρησιμοποιηθεί; Ξαναβγαίνει στην επιφάνεια το σχέδιο δημιουργίας διαμετακομιστικού σταθμού πετρελαιοειδών και αερίου;

Αν όλα τα παραπάνω υλοποιηθούν, η Σητεία μετατρέπεται σε χωματερή της Κρήτης. Οι λιγοστές θέσεις εργασίας που θα δημιουργηθούν δεν αντισταθμίζουν επ’ουδενί την καταστροφή του περιβάλλοντος και τις πολλαπλάσιες θέσεις που θα χαθούν από τον πρωτογενή τομέα και τον τουρισμό. Ξεκαθαρίζει πλέον η διατύπωση του χωροταξικού Κρήτης που ορίζει τον Αθερινόλακκο σαν περιοχή εγκατάστασης μεσαίας και βαριάς όχλησης βιομηχανιών. Αλήθεια, το εύρος πόσα χιλιόμετρα περιλαμβάνει; 10, 15 ή δεν ορίζεται σκοπίμως;

Το μέλλον ζοφερό. Τα επίχειρα ολιγωριών, σκοπιμοτήτων και συμφερόντων πληρώνονται τώρα. Όλα συνδέονται μεταξύ τους. Παρακολουθώ την συζήτηση για τον ΒΟΑΚ. Ο ΒΟΑΚ θα σταματήσει στην Παχιά Άμμο. Για τις κυβερνήσεις διαχρονικά δεν υπάρχει λόγος να φτάσει μέχρι τη Σητεία. Όλα τα «Δημόσια» έργα γίνονται με την αρχή της ανταποδοτικότητας και όχι βάσει των αναγκών των τοπικών κοινωνιών. Η Σητεία δε παράγει πλούτο. Ο πρωτογενής τομέας φθίνει και ο τουρισμός καρκινοβατεί. Τα έσοδα από τη λειτουργία σύγχρονου αυτοκινητόδρομου στην περιοχή δεν επαρκούν για την κάλυψη κόστους- κέρδους. Ο κύβος ερρίφθη: ΒΑΠΕ. Το υπάρχον οδικό δίκτυο αρκεί.

Πρέπει να αναζητηθούν ευθύνες; Σαφώς και πρέπει. Η υστέρηση και η αποδιάρθρωση του τόπου, έχει ονοματεπώνυμο. Το όνομα αυτών που άσκησαν εξουσία τα τελευταία 30 χρόνια (βουλευτές, δήμαρχοι, κα). Ευθύνες έχουμε και όλοι εμείς που στηρίξαμε και ανεχτήκαμε αυτή την κατάσταση. Εγκλωβισμένοι σε ένα πελατειακό σύστημα στο όνομα μικροσυμφερόντων αφεθήκαμε να γίνουμε αθύρματα στα χέρια τους.

Δεν διεκδικήσαμε τα αυτονόητα. Δεν αγωνιστήκαμε για το μέλλον του τόπου και των παιδιών μας. Ελπίζω την ύστατη αυτή στιγμή ο Σητειακός λαός να αποδείξει ότι δεν είναι δεδομένος και να αντιδράσει όπως έχει κάνει και παλιότερα.

  Σητεία, 20 Οκτωβρίου 2019 

Δημήτρης (Μίμης) Δερμιτζάκης