Διατροφικός Τουρισμός και ο Λούκουλλος....από τη Σητεία Γράφει:Γιώργος Αλεβίζος-Πρόεδρος Μικρασιατών Ποντίων και Αρμενίων Σητείας

Ιούνιος 2019

Διατροφικός Τουρισμός και ο Λούκουλλος....από τη Σητεία
Γράφει:Γιώργος Αλεβίζος-Πρόεδρος Μικρασιατών Ποντίων και Αρμενίων Σητείας

Σε προηγούμενο σχετικό δημοσίευμά μας αναφερθήκαμε για την άνοδο του ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΟΥ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ στη χώρα μας.Που έχει κεντρίσει το ενδιαφέρον εγχώριων επιχειρηματιών να επενδύσουν περισσότερα στον κλάδο της διατροφής.Καθότι υπάρχει αριθμός τουριστών που βαρέθηκαν το "βραχιολάκι" των μεγαλο-ξενοδοχειών.Και επιθυμούν να γευθούν το παραδοσιακό τοπικό εδεσματολόγιο κάθε περιοχής της χώρας μας.
Η ποικιλότητα των αγροκτηνοτροφικών προϊόντων, η ποιότητα, οι καθαρές ανόθευτες πρώτες ύλες, η διαδικασία παρασκευής και άλλοι παράγοντες (τιμές, service), προσελκύουν γευσιγνώστες και καλοφαγάδες να επισκεφθούν τη χώρα μας.

Γιατί όχι και την ευρύτερη περιοχή Σητείας.

Πρώτος διδάξας ο ρωμαίος αξιωματούχος, ο Λούκουλλος(108-58π.Χ).

Η παράδοση λέει οτι προτιμούσε το κόκκινο κρασί της περιοχής "Αγριλού" Σητείας.Όπου κυριαρχούσε το πρώιμο κρασοστάφυλλο "λιάτικο".Παπαδιόκαμπος, Χαμέζι, Μουλιανά.

Σήμερα το "λιάτικο" λιγοστεύει.Αυξάνονται οι ξενόφερτες ποικιλίες.

Κατά την παράδοση τον Λούκουλλο τροφοδοτούσαν με φρέσκα ψάρια από την "Ιχθυοπαγίδα Σητείας".Από την γνωστή μας "Βλυχάδα", που σήμερα αποκαλούμε "πάπιες".Εκεί όπου κατά τους βυζαντινο-ιστορικούς βρισκόταν το στόμιο της υπόγειας διαδρομής προς το ενετικό φρούριο "Καζάρμα".

Πώς έφθαναν τα ψάρια φρέσκα στο τραπέζι του Λούκουλλου, εκείνος ήξερε.

Κάποτε, διηγείται ο Πλούταρχος, ο Λούκουλλος κάθισε να φάει μόνος του.Γι’αυτό οι υπηρέτες του ετοίμασαν μέτριο δείπνο.Εκείνος αγανάκτησε και φώναξε τον υπηρέτη.Αυτός δικαιολογήθηκε ότι νόμισε πως δεν χρειαζόταν πολυτέλεια στο τραπέζι , αφού δεν είχε κανέναν καλεσμένο.Και ο Λούκουλλος: "Τι λες; Δεν ξέρεις ότι σήμερα στου Λούκουλλου τρώει ο....Λούκουλλος..."

Οι στομαχικές απολαύσεις κατέστησαν περιλάλητο το όνομα του Λούκουλλου.Εξ’ου και τα "Λουκούλλεια γεύματα".

Σύμφωνα με την ιστορία κατά τον Β’ Μιθριδατικό Πόλεμο (74-64π.Χ) ο Λούκουλλος ως διοικητής της Κιλικίας (Μ.Ασία) ανέλαβε τον πόλεμο εναντίον του Μιθριδάτη, του οποίου ο γαμπρός Τιγράνης ήταν βασιλιάς της Αρμενίας.Επί μια 8ετία ο Λούκουλλος διήυθυνε με επιτυχία τον πόλεμο.Καταδίωξε τον Μιθριδάτη μέχρι την Αρμενία.Νίκησε τον Τιγράνη και κατέλαβε την πρωτεύουσα Τιγρανόκερτα(69π.Χ).

Κουρασμένος όμως ο στρατός του στασίασε και ο Λούκουλλος με μύριους κινδύνους κατόρθωσε να γυρίσει στην Ιωνία.Υποχρεούμενος αργότερα να επιστρέψει στη Ρώμη και να αφοσιωθεί στις στομαχικές του απολαύσεις.

Λόγω μικρασιατικού ενδιαφέροντος παραθέτουμε μερικά στοιχεία για τον ΜΙΘΡΙΔΑΤΗ:

Ήταν βασιλιάς του Πόντου.Βασίλειο που προέκυψε μετά την κατάρρευση των Σελευκιδών, επιγόνων του Μεγ.Αλεξάνδρου.

Άνθρωπος μεγάλης παιδεύσεως και λάτρης του Ελληνικού πολιτισμού.Έλληνας από τη μητέρα του προσπάθησε να διασώσει στη χώρα του την ελληνική παιδεία.

Κατά τον Αμερικανό ιστορικό πολιτισμού W.DURANT"Ήτο άνθρωπος με μόρφωσιν,ωμίλει είκοσι δύο γλώσσας και ουδέποτε εχρησιμοποίησε διερμηνέα.Εσπούδασε ελληνικήν φιλολογίαν,ηγάπα την ελληνικήν μουσικήν, επλούτισεν τους ελληνικούς ναούς.Είχεν εις την Αυλήν του Έλληνας λογίους,ποιητάς και φιλοσόφους.Είχεν την φιληδονίαν και την τραχύτητα του ημιβάρβαρου περιβάλλοντος του.Παραδέχετο τας δεισιδαιμονίας της εποχής του.Φοβούμενος μήπως τον δηλητηριάσουν είχε εθισθεί στο δηλητήριο (μιθριδατισμός)".

Ο Μιθριδάτης, ως βασιλιάς του Πόντου, προσεταιρίσθηκε τις ελληνικές πολιτείες της Μ.Ασίας εμφανιζόμενος σαν ελευθερωτής.Σε μια έκρηξη εθνικιστικής οργής επέβαλε και τον περίφημο "Εφέσειο Εσπερινό"(88-85π.Χ) που είχε σαν αποτέλεσμα να σφαγούν 80.000 Ιταλοί.Στη συνέχεια ο στρατός του πέρασε στην κυρίως Ελλάδα όπου ο Μιθριδάτης παρουσιάστηκε ως συνεχιστής της πολιτικής του Μ.Αλεξάνδρου.

Κήρυξε την ελευθερία των ελληνικών πόλεων, υποσχέθηκε "αποκοπή χρεών"(τη γνωστή μας...σεισάχθεια), πολιτικά δικαιώματα στους μετοίκους κι ελευθερία στους δούλους.

Όλα τα δημοκρατικά στοιχεία της Ελλάδας, Πελοποννήσιοι, Βιωτοί (εκτός από τους Θεσπιείς) και οι Αθηναίοι πήγαν με το μέρος του.Η Ελλάς έγινε θέατρο σκληρών αγώνων.Ο ρωμαίος Σύλλας ερήμωσε (εσύλλησεν) τα πάντα.Η Αθήνα αιματοκυλίστηκε.Ο Πειραιάς έσβησε.Η Δήλος άρχισε να παρακμάζει.

Όμως ο Λούκουλλος συνέχισε να πίνει κρασί από τον "Αγριλό" και φρέσκα ψάρια από την "Ιχθυοπαγίδα" Σητείας.



Γιώργος Αλεβίζος