ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΣΕΒ. ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΙΕΡΑΠΥΤΝΗΣ ΚΑΙ ΣΗΤΕΙΑΣ κ. κ. ΚΥΡΙΛΛΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΟΡΤΗ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΙΕΡΑΡΧΩΝ 2017

ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΣΕΒ. ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΙΕΡΑΠΥΤΝΗΣ ΚΑΙ ΣΗΤΕΙΑΣ

κ. κ. ΚΥΡΙΛΛΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΟΡΤΗ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΙΕΡΑΡΧΩΝ 2017

            Αγαπητοί μου δάσκαλοι και καθηγητές, αγαπητά μου παιδιά.

            Ο κοινός εορτασμός των Τριών Ιεραρχών και Οικουμενικών Διδασκάλων, του Μεγάλου Βασιλείου, του Γρηγορίου του Θεολόγου και του Ιωάννου του Χρυσοστόμου, είναι η κατεξοχήν σχολική εορτή ως εορτή της Παιδείας και των Ελληνικών Γραμμάτων, γιατί οι τρεις μεγάλοι Πατέρες έδιδαν πρωταρχική σημασία στην καλλιέργεια του ανθρώπου και στην γνώση ως αναζήτηση της Αλήθειας. Πίστευαν ότι ο απώτερος σκοπος της Παιδείας είναι η ολοκλήρωση και η ολοτελής ένταξη του ανθρώπου στο συλλογικό-κοινωνικό σώμα.

Γι᾿ αυτό έδιδαν προτεραιότητα στο ήθος και το παράδειγμα του διδάσκοντος. Σύμφωνα με τον Μ. Βασίλειο ο δάσκαλος οφείλει να είναι «νόμος έμψυχος και κανών αρετής», αφού «ο γαρ μη ποιών και διδάσκων αναξιόπιστός εστιν εις ωφέλειαν» (ΡG 30, 497). 

            Όπως ακούσαμε στο Απολυτίκιο της εορτής ο ιερός υμνογράφος τους αποκαλεί «μεγίστους φωστήρας της τρισηλίου Θεότητος», θέλοντας να υπογραμμίσει ότι σαν φωτεινοί αστέρες, που έλαβαν το φως τους από τον Τριαδικό Θεό, φώτισαν με  τις λαμπρές ακτίνες της θείας διδασκαλίας τους όλη την οικουμένη. Το άφθονο φως της θείας γνώσης που δέχθηκαν με τη χάρη του Θεού θεώρησαν χρέος τους να το μεταδώσουν παντού και με κάθε τρόπο. Ήταν χαρισματικές προσωπικότητες, που στάθηκαν δίπλα στον ανθρώπινο πόνο, υπερασπίστηκαν τους αδικημένους και αδυνάτους, με προσωπικές θυσίες και συγκρούσεις με τους ισχυρούς της εποχής τους, χρησιμοποιώντας τις γνώσεις τους και τους τίτλους τους ως εργαλεία προσφοράς στον συνάνθρωπο.

            Η γεμάτη θεία Χάρη και σοφία ζωή των Τριών Ιεραρχών, οι μεγάλες αρετές τους, η γνήσια χριστιανική ζωή γεμάτη θερμή πίστη, αγάπη, δικαιοσύνη, έμπρακτο ενδιαφέρον και απαράμιλλη φιλανθρωπία για τον κάθε συνάνθρωπο, η πλατειά  μόρφωση και η ευρύτητα της σκέψης, η βαθιά ανάλυση των δογμάτων της Εκκλησίας, όπως για την Τριαδικότητα του Θεού και τη θεότητα του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, η ρητορική ευφράδεια, οι διαχρονικές παιδαγωγικές αντιλήψεις, τα πολυάριθμα συγγράμματά τους και το πλούσιο κοινωνικό και φιλανθρωπικό έργο τους τους ανέδειξαν σε μεγάλους οικουμενικούς διδασκάλους. Υπήρξαν «μελίρρυτοι ποταμοί της σοφίας», που πότισαν με τη ρέουσα θεογνωσία τους όλη την οικουμένη, συνδυάζοντας στον ύψιστο βαθμό την σοφία και την αρετή, τη θεωρία με την πράξη. Πέτυχαν την αρμονική σύζευξη χριστιανισμού και ελληνισμού, αφομοιώνοντας από την αρχαία ελληνική σοφία ο,τι ήταν ωφέλιμο και δεν ήταν αντίθετο προς τις θεμελιώδεις αρχές της χριστιανικής διδασκαλίας.

          Στα πρόσωπα των Τριών μεγάλων Ιεραρχών αναγνωρίζουμε τους εκφραστές της πνευματικής καλλιέργειας και τους προστάτες της ελληνορθόδοξης Παιδείας. Είναι οι διδάσκαλοι που όσα δίδαξαν τα εφάρμοσαν πρώτα οι ίδιοι. Ας είναι ο λόγος, το έργο και η προσφορά τους παράδειγμα και πηγή έμπνευσης για όλους μας, κληρικούς, εκπαιδευτικούς, γονείς και μαθητές αλλά και για κάθε άνθρωπο που πιστεύει στη δύναμη της μόρφωσης, της καλλιέργειας και της δημιουργίας.

Ιεράπετρα, 30  Ιανουαρίου 2017

   Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

† Ο Ιεραπύτνης και Σητείας ΚΥΡΙΛΛΟΣ